Storczyk trójzębny
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
storczyk trójzębny |
Nazwa systematyczna | |
Orchis tridentata Scopoli, 1772 |
Storczyk trójzębny (Orchis tridentata Scopoli, właśc. Neotinea tridentata (Scop.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase, Lindleyana 12: 122 (1997))[3] — gatunek byliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Gatunek ten występuje w południowej i środkowej Europie. W Polsce znane były stanowiska tego gatunku na Śląsku, Pomorzu i Wielkopolsce. Jednak od połowy XX wieku gatunek zaginął i uważany był za wymarły. Ponownie odnaleziony został na dwóch stanowiskach w powiecie gryfińskim w 2012 roku[4][5][6]. Po odkryciu polifiletycznego charakteru rodzaju Orchis gatunek ten włączony został do rodzaju Neotinea[7]. Tu opisany jest pod nazwą tradycyjną ze względu na utrzymanie jej stosowania w polskojęzycznych źródłach nomenklaturowych[8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Bulwy
- Od 1 do 3 cm długości.
- Łodyga
- Do 40 cm długości.
- Liście
- Sztuk 4–8, osiągające do 12 cm długości.
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostany długości do 10 cm. Przysadka długości 0,3 cm do 0,4 cm, zalążnia 0,8 – 1,1 cm. Kwiaty średniej wielkości. Warżka do 1 cm długości. Górny, zewnętrzny listek okwiatu osiąga 0,8 cm, boczny zewnętrzny ma 1 cm, a boczny wewnętrzny - 0,5 cm.
- Owoce
- Długości do 1,2 cm.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, geofit. Rośnie w murawach kserotermicznych. Kwitnie w maju i czerwcu.
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[9]:
- Neotinea tridentata subsp. conica (Willd.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase - występuje od południowo-zachodniej Francji na północy po Algierię i Maroko na południu
- Neotinea tridentata subsp. tridentata - rośnie od Francji na zachodzie po południowo-zachodnią Azję na wschodzie
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[10]: Ex (wymarły); 2016: CR (krytycznie zagrożony)[11].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2001): EX (wymarły); 2014: CR (krytycznie zagrożony)[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-08-04] (ang.).
- ↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
- ↑ Pluciński P.. Ponowne odkrycie storczyka trójzębnego Orchis tridentata Scop. W Polsce. „Przegląd Przyrodniczy”. 23 (1), s. 21-25, 2012. [dostęp 2017-04-27].
- ↑ Orchis tridentata żyje w Polsce!. Klub Przyrodników. [dostęp 2012-07-23]. (pol.).
- ↑ Unikatowe znalezisko. W Polsce uznano je za wymarłe. polskalokalna.pl/Interia.pl/PAP, 2012-07-23. [dostęp 2012-07-23].
- ↑ Bateman, Richard M.; Hollingsworth, Peter M.; Preston, Jillian; Yi-Bo, Luo; Prodgeon, Alec M. & Chase, Mark W.. Molecular phylogenetics and evolution of Orchidinae and selected Habenariinae (Orchidaceae). „Bot. J. Linn. Soc.”. 142(1), s. 1–40, 2003. DOI: 10.1046/j.1095-8339.2003.00157.x.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Neotinea tridentata na eMonocot [dostęp 2013-12-07].
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.